آلبوم موسیقی حریق خزان – علیرضا قربانی

1

دیجی پک

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

7274

حریق خزان

05:27

من از جنگل شعله‌ها می‌گذشتم
غبار غروب به روی درختان فرو می‌نشست
و باد غریب عبوس از بر شاخه‌ها می‌گذشت
و سر در پی برگ‌ها می‌گذاشت
فضا را صدای غم آلود برگی که فریاد می‌زد
لبریز می‌کرد
و در چشم برگی که
خاموش خاموش می‌سوخت
نگاهی که نفرین به پاییز می‌کرد
حریق خزان بود حریق خزان بود
شب از جنگل شعله‌ها می‌گذشت
حریق خزان بود و تاراج باد
من آهسته در دود شب رو نهفتم
و در گوش برگی که خاموش می‌سوخت گفتم
مسوز این چنین گرم در خود مسوز
مپیچ این چنین تلخ بر خود مپیچ
که گر دست بیداد تقدیر کور
تو را می‌دواند به دنبال باد
مرا می‌دواند به دنبال هیچ
من از جنگل شعله‌ها می‌گذشتم
همه هستی‌ام جنگلی شعله ور بود

ارغوان

05:04

ارغوان شاخه‌ی همخون جدا مانده‌ی من
آسمان تو چه رنگ است امروز
آفتابی‌ست هوا
یا گرفته‌ست هنوز
من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آسمانی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
اندر این گوشه‌ی خاموش فراموش شده
یاد رنگینی در خاطر من
گریه می‌انگیزد
ارغوانم آنجاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می‌گرید
ارغوان
این چه رازی‌ست که هر بار بهار
با عزای دل ما می‌آید
ارغوان ارغوان
تو برافراشته باش
تو بخوان نغمه‌ی ناخوانده‌ی من
تو بخوان تو بخوان تو بخوان

بی قرار

08:36

بازآ ای دلبرا که دلم بی قرار توست
وین جان بر لب آمده در انتظار توست
در دست این خمار غمم هیچ چاره نیست
جز باده‌ای که در قدح غمگسار توست
ساقی به دست باش که این مست مِی پرست
چون خُم ز پا نشست و هنوزش خمار توست
هر سوی موج فتنه گرفته‌ست و زین میان
آسایشی که هست مرا در کنار توست
سیری مباد سوخته‌ی تشنه کام را
تا جرعه نوش چشمه‌ی شیرین گوار توست
بیچاره دل که غارت عشقش به باد داد
ای دیده خون ببار که این فتنه کار توست
هرگز ز دل امید گل آوردنم نرفت
این شاخ خشک زنده به بوی بهار توست
ای سایه صبر کن که براید به کام دل
آن آرزو که در دل امیدوار توست

دلی در آتش

05:53

چه غم دارد ز خاموشی درون شعله پروردم
که صد خورشید آتش برده از خاکستر سردم
به بادم دادی و شادی بیا ای شب تماشا کن
که دشت آسمان دریای آتش گشته از دردم
شرار انگیز و طوفانی هوایی در من افتاده است
که همچون حلقه آتش در این گرداب می‌گردم
به شوق لعل جانبخشی که درمان جهان با اوست
چه طوفان می‌کند این موج خون در جان پر دردم
در آن شب‌های طوفانی که عالم زیر و رو می‌شد
نهانی شب چراغ را در سینه پروردم

آخرین جرعه جام

04:36

همه می‌پرسند
چیست در زمزمه‌ی مبهم آب؟
چیست در همهمه‌ی دلکش برگ؟
چیست در بازی آن ابر سپید
روی این آبی آرام بلند
که را می‌برد اینگونه به ژرفای خیال؟
نه به ابر
نه به آب
نه به برگ
نه به این آبی آرام بلند
من به این جمله نمی‌اندیشم
به تو می‌اندیشم
ای سراپا همه خوبی
تک و تنها به تو می‌اندیشم
به تو می‌اندیشم
تو بدان این را تو تنها بدان بیا
تو بمان با من تو تنها بمان
قصه‌ی ابر هوا را تو بخوان
تو بمان با من تو تنها بمان
در دل ساغر هستی تو بجوش
من همین یک نفس از جرعه‌ی جانم باقی‌ست
آخرین جرعه‌ی این جام تهی را تو بنوش

خاطرات (برای ویلنسل و پیانو)

03:58

زندگی، رنگ

05:01